Hij was naar eigen zeggen de eerste Nijmegenaar met een zonnepaneel op zijn dak. En had daar ook een zonneboiler, maar dat was destijds nog een minder goede investering. We hebben het over 25 jaar geleden. Bart Hillen is al lang bezig met duurzaamheid, dus toen hij een paar jaar terug in de krant iets las over het burgerinitiatief voor een Windpark Nijmegen-Betuwe was hij meteen enthousiast.
Echte zeggenschap
Hij sprak er eens over met een vriend, bezocht een informatiebijeenkomst en schreef in op aandelen. ‘Wat me het meest aantrok, was dat het vanuit de burgers kwam. Het windpark is een coöperatie, dus als aandeelhouder heb je stemrecht op de algemene ledenvergadering. Je hebt echt zeggenschap.’
De aandelen leveren ook rendement op, dat ieder jaar wordt uitgekeerd. Hillen is daar tevreden over, maar ‘ik vind het ook heel goed dat een deel van de opbrengst naar een investeringsfonds gaat. Daar worden later weer nieuwe duurzame energieprojecten uit gefinancierd, zoals energie- en warmteopslag.’
Net als bij het windpark leent de bank het leeuwendeel van de investering in het zonnepark. Van de burgers (lees: aandeelhouders) is een startkapitaal van een miljoen euro nodig. Meer geld moet je niet ophalen, zegt hij, want dan wordt het rendement te laag.
Meer jongeren
Hij hoopt dat het zonnepark bij de komende inschrijving meer jongeren zal trekken. ‘Het is nu vooral een zaak van ouderen. Dat snap ik wel, want ouderen hebben geld. De Zonaandelen zijn met 50 euro per aandeel goedkoper dan de windaandelen en dat is misschien ook haalbaar voor jongeren. Het gaat er niet om dat je veel aandelen koopt, maar juist dat heel veel mensen er een paar kopen, want dan krijg je een groot draagvlak. Je investeert toch in de toekomst.’
En dat blijft nodig, ook al draagt dit initiatief maar een heel klein beetje bij aan een duurzamere wereld. ‘Je moet toch je best doen, je moet tegen je nageslacht kunnen zeggen dat je je best hebt gedaan.’
Parijs is nog ver
‘Parijs is nog ver’: de gevleugelde uitspraak van Joop Zoetemelk op het T-shirt dat Hillen draagt slaat ook op de klimaatakkoorden van Parijs. Hij heeft er een hard hoofd in dat die worden gehaald: alle landen moeten meedoen maar er is tegenwerking. ‘Eind jaren zeventig begon door te dringen hoe schadelijk die broeikasgassen zijn. Toen ik ruim twintig jaar geleden post-hbo milieukunde studeerde, discussieerden we daar ook uitgebreid over. Kun je nagaan hoe lang het duurt voor zoiets urgent wordt.’
Maar toch, Parijs mag dan ver zijn, Joop Zoetemelk is na vijf keer tweede toch winnaar geworden in de Tour de France.
